معرفي موسيقي كردي و موسيقي شمال خراسان

مقاله

موسیقی کردی

معرفي موسيقي كردي و موسيقي شمال خراسان :

كردها عقيده دارند كه خداوندگار در آغاز «تنبور» را آفريد و نواهايي ساخت و خلايق از استماع آن نوارها به دست افشلاني و هلهله پرداختند. با توجه به شواهد موجود، نخستين بار «بربط» نواز كرد دربار «خسروپرويز» ساساني، «باربد» بود كه مرتكب اختراع دستگاه هاي موسيقي ايران شد. تا به دقيقه ي اكنون، موسيقي دانان و آواز خوانان، شهيري ـ كه متاسفانه آوازه ي آنان به نام و به كام عربها و ترك ها تمام شده است! ـ از ميان كردها برخاسته اند.

از آن جمله اند : مسلم بن محرزبان، ابراهيم موصلي، اسحاق مرصلي، زرياب موصلي، منصور زَلزَل ، يونس بن كرد، ابوسليمان كردي، غرس الدين داقوقي، صفي الدين اُرمَوي، عبدالقادر مراغه اي، سيدعلي اصغر كردستاني، حسين يوسف زماني، احمد كايا، كامكارها، محمدجليل عندليبي، صديق تعريف، سعيد فرج پوري و ... استاد « عبدالباسط عبدالصد» بدون شك ، قرائت كتاب خدا (قرآن) اعظم، اكرم و اطهر الحان، كاينات است.

هيچ ساز و حنجره اي از در رقابت با آن نمي تواند برآيد. آسماني ترين و ملكوتي ترين نواها را دارد.

موسیقی کردی شمال خراسان:

موسیقی کردهای شمال خراسان مجموعه ای از آهنگ های بالنده پویا و متنوع است. قسمتی از این موسیقی موسیقی کوهستان است و آن سز شار از فریاد است و در مقایسه با موسیقی جلگه قویتر رساتر و مواقعی تند تر است.

موسیقی جلگه معمولاً ملایم تر و درونی تر است موسیقی کردی شمال خراسان را می توان به چهار دستان (دستگاه- مقام-آهنگ) منشعب کرد:

الف: لو(بیت.چریکه) که در واقع ستون فقرات فرهنگی- تاریخی و اجتماعی کردهای خراسان است این دستان بیشتر جهت سوز و گدازهای عشقی نا فرجام و دوری و غم هجران کارایی دارد

ب: هه رای آن هنگام اجرا می شود که ظلم و ستم و کج رفتاری معشوق یا حاکمان و زورگویان به اوج می رسد و چاره ای جز کشیدن فریاد برای عاشق یا شخص ستم دیده باقی نمی ماند

ج: شاخه تا: این آهنگ به صورت ضربی و ریتمیک اعمال می شود پنجه(شلپه) این دستان کاملاً وجد بر انگیز و رقصی است

د: حقانه: ریتم و مولودی پنجه ای آن حکایت از عارفانه و غاشقانه بودن این مقام دارد این مقام را در غرب ایران به نام موسیقی اهل حق می شناسند.

در مجموع موسیقی کردی شمال خراسان و حتی رقص های این خطه مانند دو قرسه دارای پشتوانه ی از رزم سوگ و سوز و آوارگی و غربت است در این زمیه مستشرق روسی ایوانف در خلال سال های 17-1910 میلادی طی تحقیقاتی از قوت موسیقی در کتاب مردم شناسی خراسان و مجله آسیایی بنگال یاد کرده است نوازندگان کرد شمال عمدتاً به سه یا حد اکثر پنج گروه تقسیم می شوند: عاشق- بخشی- لوطی- نی زن- لولوچی اسامی برخی از این موسیقیدانان و خوانندگان به قرار ذیل است:

جعفر قلی زنگلی- ابن غریب- رحیم خان بخشی بهادر بیچرانلو- خان محمد بخشی قیطاقی- محمد جوزانی- رمضان علی عزیزی سیوکانلو- عزیز صائب بیچری- گلچهره عزیزی بیچری- بانو شیروانی- غلامحسین بخشی جعفر آبادی- علی اکبر بهادری- نیاز علی صحرا روشن کیکانلو- حسین عزیزی- سهراب محمدی- بیژن اقدسی- مراد حسن زاده- رضا غلامی و..قس علیهذا.

ماخذ : سایت شیروان پایتخت پارتها


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.