امروز یکم مهرماه 1389 است . دوباره شور و شوق درس و کتاب و مدرسه همه جا پیچیده ... اما قبول کنیم این شور و شوق پس از مدت کوتاهی به اندوه و ناراحتی و استرس منتهی می گردد و در نهایت دانش آموزان و آموزگاران وقتی به تابستان سال بعد می رسند همه از شر آموزشگاه ها راحت می شوند و نفسی دوباره می کشند !
اندیشمند کشورمان "ارد بزرگ" به صراحت در این مورد ابراز نظر نموده است که تقدیم می گردد :
کودکان و نوجوانان همانند جوانه های گیاهان ، نیاز به نگهداری دارند ، بدبختانه 100 سال است که در آموزشگاهای ایران ، چوب و ناسزا و سرکوب فرمانروایی می کند . به یاد داشته باشیم کودکان و نوجوانان ما تنها با آفرین گویی ، دست زدن و پیشکش رشد و نمو می کنند . نگاه به آموزش و پرورش دیوانی و نابهنجار است . افزایش کتابهای گوناگون هولناک است . تنها گویش و زبان آموزشی در آموزشگاههای ما باید ادبیات فارسی باشد . آموزش و پرورش امروز ما ، ناهمگون ، پلشت و ناکار است . سادگی پیشه کنیم گیاهان هرز آموزش و پرورش خویش را برچینیم تا فرزندان ایران ، آدینه ها هم دلتنگ دوری از آموزش و آموزگار باشند .
امیدواریم روزی شاهد تحقق اندیشه های والای بزرگ شیروان "ارد بزرگ" باشیم .