آرمان بزرگ، آدم بی باک و دلیر را به سوی خویش می کشاند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اگر آدمیان می دانستند، بخشندگی چه داشته بزرگیست، هیچگاه از آن دوری نمی کردند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
باران، مهر آسمان است، همانند آدمیان مهرورز و بخشنده ای که می بارند، برای شادی همگان. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بخشایش، پایکوبی مهر است در روان آدمی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بخشاینده ترین آدمیان آنانی هستند که تخم امید را در دل ناامیدان میکارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بخشش، اندازه فر و شکوه آدمی را نشان می دهد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بخشندگان، فرمانروایان بی تاج و تخت میانه مردم اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
برای رسیدن به بلندای بخشندگی، باید از آز وجود خویش بگذری. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
کسی که گذشت و بخشش در درونش نیست، تنها نام آدم را بر خود دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
گواراترین چشمه زندگی را در بخشندگی و از خود گذشتگی جستجو کن. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
مردم، همواره گوش به ندای بخشندگان دارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
تنهایی، سم کشنده زندگی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

تنهایی را برای دشمن خویش نیز آرزو نکنید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
تنهایی، برای جوان ارزشمند و برای پیر آزار دهنده است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
روان زخمی، در تنهایی، عفونی و خطرناک می گردد، باید وارد گروه های فعال اجتماعی و شاد شد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
به خواب هایت دل مبند، زندگی از آن هوشیاران و بیدارانی است که از تنهایی برون آمده و برای پیشرفت به هم پیوسته اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
سنگینی یاد غم ها را با تنهایی دو چندان می کنی، به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها همراه شو، لبخندها و پایکوبی آدمیان، شکوفه های امید را در دلت بارور می سازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
چه بسیار آدمهای حسودی دیدم که خود را عاری از آن می دانستند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی