در برف، سپیدی پیداست، آیا تن به آن می دهی؟ بسیاری با نمای سپید، نزدیک ما می شوند، که در ژرفنای خود، نیستی بهمراه دارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
کسی که خود را دوست ندارد، به سادگی به جایگاه و حریم دیگران، یورش می برد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
آدمی با اندیشه و انگاره بیمار، آینده را تیره و تار می بیند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
گاهی تنها راه درمان روانهای پریشان، رفتن به سوی رخدادهای تازه است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
روان خود را با شنیدن و خواندن رویدادهای نادرست و حوادث هولناک، به بند نکشیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
مهم نیست که دیگران ما را باور کنند، مهم آن است که خود، خویشتن خویش را باور کنیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
ناراستی ها، پیشاپیش رو به مرگ و نیستی اند، مگر آنکه ما آنها را در اندیشه و روان خویش، زنده نگاه داریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم، نگرانی به دیدارمان می آید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
با بدیهای دیگران، دل خویش را به سیاهی نکشیم، همواره نگاهمان به راستی باشد و مهربانی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
کمک به دیگران امری پسندیده و نیکوست ؛ ولی فراموش کردن خود، از نادانی و سبکسری است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
مهرورزی و ستایشگری، درمان بسیاری از دردهای آدمیان هستند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
باور درونی، نیروی پرتاب شدن به سوی ایده هاست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
آدمی، به آرامی می آموزد که نباید برای هر کاری، همه زندگی و اندیشه اش را درگیر سازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بزرگترین کجروی ها را زمانی انجام می دهیم، که فکر می کنیم دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
آنگاه که تلاش می کنیم همه چیز را به زور، در چنگ خویش داشته باشیم، دستمان، خالی تر از هر زمان دیگری است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
اگر بر ساماندهی نیروهای خویش، توانا نباشیم، دیگران سرنوشتمان را می سازند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
